Rudy Kousbroek waard as skriuwer fan De aaibaarheidsfactor, it boekje mei in sêft feltsje, tige ferneamd by in breed publyk. Doe’t syn ferstjearren bekend waard wiene de eksemplaren dy’t op ynternet oanbean waarden samar ferkocht. Ik hie al wol in jier ien bij boekwinkeltjes yn ‘e oanbieding en no samar fuort.
Myn eigen eksemplaar is bysûnder. Der sit in ienfâldich mei de hân skreaun boekje yn fan in Greet, makke ‘voor Geert’s 45e jaardag: van de poezen Suzanna – bijna 9 jaar en Lummel – bijna 10 jaar.’
Side 3- in foto fan in griiswite poes yn ‘e tún. Op side 7 de oare poes, ‘de mollenvanger en kotser’.… Lês fierder

Nostalgy oerweldige my by it berjocht dat Joris Driepinter syn keunsten wer fertoane sil. ‘Joris Driepinter maakt zijn comeback,’ stie yn ’e krante.
In sterk stikje om sa’n ‘fiktyf karakter’ fan sa’n 50 jier ferlyn wer op te heljen. Der wiene bekende nammen by de berte fan Joris belutsen. De Deen Ib Antoni Jensen [1929- 1973] die de foarmjouwing, wylst it idee fan Dimitri Frenkel Frank kaam.
Trije pinten molke deis makken fan Joris in Superman, hy koe de hiele weareld tille.
Trije pinten, dêr kamen wy yn dy krappe jierren net oan ta, ik ha dan ek nea útblonken yn it tillen fan swiere dingen.… Lês fierder

Doe’t lêstendeis dy rodeler [Olympyske Spullen] omkaam, rekke ik wer ris oer mysels oan it prakkesearjen.
Ik bin gjin held. Jo krije my net op sa’n slydsje, bungy jumpe en berchbeklimme, parasjutespringe, wyldwetterkanofarre, motorfytse, ik doar it net. Om mar net te praten oer dragrace, superbikes en Formule 1 mûnsters.
Sa gek krije jo my net.

Ik bin gjin Icarus, dy’t mei byinoar nifele flerken tinkt fleane te kinnen. Dat fleane allinne mei in spesjale masine kin wit ik al sûnt jierren. Ik lústere nei it radioharkspul Brilstra’s Bromvlieg. Oer in man dy’t fan in simpele brommer in soarte helikopter makket.… Lês fierder

Nea witten dat der wurk fan Emmy Hennings yn it Nederlâns útjûn wie en dêr fyn ik samar Helga speelt het leven (Oarspronklike titel: Das fluchtige Spiel. Wege und Umwege einer Frau (1949)), har autobiografyske roman.
Om har te pleatsen wurdt meastentiids meld dat se de frou fan Hugo Ball [1886-1927] wie en dat beide wichtich wiene by it oprjochtsjen fan Cabaret Voltaire (Zürich 1917]. Dat wie de oanset ta it ûntstean fan Dada.
De haadpersoan Helga út Helga speelt het leven hat in drege jeugd. Har mem sit har achter de fodden dat se mar gau trouwe sil.… Lês fierder

50 cm ø

Fan’t simmer moasten wy dan dochs mar ris Beieren oandwaan, hienen wy tocht. Fertelden wy dat oaren, dan wie de reaksje sûnder mis itselde: Beieren? Koekoeksklokken en bier!
Mar wy lieten ús ein net slûpe, mei in grutte bôge fia Frankryk en Switserlân kamen wy yn Beieren. It lânskip is beslist moai. Men hat der bergen en heuvels. Gelokkich hawwe de kij dêr minder faak bellen om ‘e nekke as yn Switserlân. Dat geklingel is slimmer as de F 16’s thús.
En stêden as Neurenberg en München roppe kjelmeitsjende assosjaasjes op.

Yn München seagen wy in eksposysje fan Thomas Schütte, yn it Haus der Kunst.… Lês fierder

Yn it Darwin-jier ferwachte men boeken oer Darwin en werprintigen fan syn ferneamde boeken. Dy binne ek wol útbrocht. Safolle dat jo se dit jier by de Slegte fine. Fierder binne der boeken ferskynd dy’t Darwin’s teory op in ûnferwachte wize tapasse. Bygelyks Dennis Dutton yn The art instict, [Zit kunst in onze genen?] Ít earste haadstik – ‘Landschap en verlangen’ – smiet fragen op; genôch foar dizze kollum.
Duttons antwurd is ja, fansels; oars hie er dit boek net skreaun. Hy hellet in ûndersyk oan fan in pear jier tebek wêryn’t twa wittenskippers útsochten wat – per lân – de minsken it ideale skilderij fûnen, wat moast der op te sjen wêze?… Lês fierder