ik ha him hiel heech de megalomane filosoof
hoewol god yn frankryk is er foar it wrâldlûd net doof
wy moatte ús libben feroarje de takomst giet foar
sels stapt omke omkoal no blier troch de sportskoalledoar… Lês fierder
Mear as trije jier lyn is it al wer dat it neffens de provinsje dien wêze moast mei de Stichting It Fryske Boek. It Fryske Boek organisearre de Fryske Boekewiken (oan ’e ein fan ’e winter) en de ferneamde Sutelaksje (yn ’e hjerst). It mei wier wêze dat de Stichting It Fryske Boek de swung wat út wie, feit bliuwt dat no goed trije jier letter konstatearre wurde kin dat de provinsje wat al te hastich de stekker der út lutsen hat en de net al te gelokkige kar makke hat om It Fryske Boek oer te heveljen en opgean te litten yn Tresoar.… Lês fierder
der is gjin rêst foar ôfwaaide blêden
it losslein doarmkrûd is net te rêden
proai fan ’e wyn dat skieden fan inoar
by tafal tegearre koart byinoar
de stilte fan de nacht heart ús petear
oan de himel ljochtet de moanne klear
wa neamde dat in jongkeardelsôfskied
in triennefloed makket ús klean trochwiet
oersetting/bewurking: Piter Boersma
(De oersetting/bewurking berêst net op it Sineeske orizjineel, mar is makke op basis fan de frije oersetting fan W.L Idema dy’t stiet yn syn standertwurk Spiegel van de klassieke Chinese poëzie. Han Yu libbe fan 768-824.)… Lês fierder
De ikebeammen
Ut de hôven kom ik ta jim, soannen fan ’e bergen!
Ut de hôven, dêr libbet de natoer ferduldich en húslik,
Soargjend en wer fersoarge, gear mei de warbere minsken.
Mar jim, machtigen! stean as in folk fan Titanen
Yn de nuetere wrâld en hearre inkeld jimsels ta en de himel,
Dy’t jim opbrocht en oansette, en de ierde, dy’t jim berne hat.
Gjinien fan jim is ea by de minsken op skoalle gongen
En jim kringe fleurich en frij, út ’e krêftige woartel wei,
Mei-inoar omheech en gripe, as de earn syn bút,
Mei machtige earms it rom en klear en grut
Is jim sinnige kroan nei de wolken rjochte.… Lês fierder
Wy hawwe net safolle mei it betinken fan ús (grutte) foargongers. Wy ferjitte se. It omgean mei har is in behyplike saak. Faaks is dat wol net goed. Wy gean sloarderich om mei de de helden út it ferline, mei grutte foargongers, mei wat Fryske ikoanen wêze moatte soene en dat betsjut faaks dat wy sloarderich mei ús sels omgean.
Ik bedoel net dat wy ek helden binne, ikoanen. As Jacco de Boer fan de bidboekgroep fan it projekt Ljouwert Kulturele Haadstêd 2018 stelt dat Doutzen Kroes in Frysk ikoan wêze soe, dan is de ûnderlizzende gedachte fan de bidboekers dat se it sels binne, yn alle gefallen wêze wolle.… Lês fierder
Jim stêden fan de Eufraat!
Jim strjitten fan Palmyra!
Jim pylderwâlden yn ’e flakte fan de woestyn
Wêr binne jim?
Fan jimme binne,
Om’t jim oer de grinzen
Fan ’e sykheljenden gongen binne,
Troch de himelske reekdamp en
It fjoer de krunen nommen.
No sit ik dan ûnder wolken (dêr’t
Alles fan in eigen rêst hat) ûnder
Moai foarme iken, op
De reeëheide en frjemd
Ferskine my en ferstoarn
De geasten fan ’e silligen.
Oersetting: Piter Boersma
Lebensalter
Ihr Städte des Euphrats!
Ihr Gassen von Palmyra!
Ihr Säulenwälder in der Ebne der Wüste,
Was seid ihr?
Euch hat die Kronen,
Dieweil ihr über die Grenze
Der Othmenden seid gegangen,
Von Himmlischen der Rauchdampf und
Hinweg das Feuer genommen;
Jetzt aber sitz ich unter Wolken (deren
Ein jedes eine Ruh hat eigen) unter
Wohleingerichteten Eichen, auf
Der Heide des Rehs, und fremd
Erscheinen und gestorben mir
Der Seligen Geister.… Lês fierder
Gun my ien simmer mar, jim machtigen!
En ien hjerst, sadat myn liet rypje kin,
Myn hert him, sêd fan swiete klanken,
Makliker oerjaan kin oan ’e dea.
De siel, dy’t by ’t libben syn godlik rjocht
Net krijt, rêst ek ûnder yn ’e Orkus net;
Mar is my ien kear slagge wat my
Oan ’t herte leit, it hillige, it gedicht,
Wolkom dan, o stilte fan ’e skimewrâld!
Tefreden bin ’k, al begeliedt myn snarespul
My net nei ûnderen ta; ien kear
As de goaden libje, fan mear ha ’k gjin ferlet.
Oersetting: Piter Boersma
An die Parzen
Nur einen Sommer gönnt, ihr Gewaltigen!… Lês fierder