Fryske Tsjerne
of
In Fryske brulloftspraat
fan hûsman Tsjerne-maat

Ik winskje Lânhear lok, mei ús nije Lânfrou,
mei leafde jim bine, en it nimmer net bejouw’.
Lok moat’ jo hawwe, man, lânfrou en jo tegearre
troch ierdske en ivige seine, al fan ús leave Heare.
Doe ‘k yn ‘e koken kaam, ho, dêr wie sok in rid
fan feinten, fammen, bern: ‘k tocht, dit reitsje ik yn it lid
as it wiif de woartel die, dit soe my ek wol flije.
Tsjocht men sa de himel yn? Frjeonen, lit my ek sa lije!
Ik siet mei oan, ik iet in tige rûn swiet liif.

Yn-goei God! Hoe lis ik bûn

Yn-goei God! Hoe lis ik bûn
yn dizze wrâldske Babel-kûle,
skern-dobb’, jarresee fol sûnde,
fleis-begear, geast-stank, siel-fûl:

dy’t myn himel-harp-snaar stomje,
dat se net troch wolkens giet,
dat myn finger en tomme ferklomje
foar de taast fan it hillich liet.

Libbensbloed moat my ferwylje,
ik swym, dead-dôf, troch helske klang
as wrâlds hûnen my oan bylje:
’sjong ris út dyn Zion-sang.’

Soe ik sjonge! Ik stjer fan rou
Soe ik sjonge! Ik gûl my blyn.
God! Tsjoch my út it ierdsk’ frjemd lânsdou
troch dyn geast, rjocht de himel yn.

Tsjoch my it heech Jerusalem binnen.

Yn-goei God! Hoe lis ik bûn

Yn-goei God! Hoe lis ik bûn
yn dizze wrâldske Babel-kûle,
skern-dobb’, jarresee fol sûnde,
fleis-begear, geast-stank, siel-fûl:

dy’t myn himel-harp-snaar stomje,
dat se net troch wolkens giet,
dat myn finger en tomme ferklomje
foar de taast fan it hillich liet.

Libbensbloed moat my ferwylje,
ik swym, dead-dôf, troch helske klang
as wrâlds hûnen my oan bylje:
’sjong ris út dyn Zion-sang.’

Soe ik sjonge! Ik stjer fan rou
Soe ik sjonge! Ik gûl my blyn.
God! Tsjoch my út it ierdsk’ frjemd lânsdou
troch dyn geast, rjocht de himel yn.

Tsjoch my it heech Jerusalem binnen.