In skokkend nij liet fan Duo von Däniken. Moat dit no sa?
Klik op de sjongtekst, dan hearre jo it lietsje.
In skokkend nij liet fan Duo von Däniken. Moat dit no sa?
Klik op de sjongtekst, dan hearre jo it lietsje.
Sjoch ek de Oprop poëtyske dialooch mei Fryske dichters.
Janneke Spoelstra
Dique
Donde inesperadamente encuentro la entrada,
las botas de los niños tajean arroyuelos en la tierra
desgarran lo que se había encenagado
los rastros tienen que revelarse
Desde que llamé a los patios mi base
me nutrí de los frutos de la huerta,
la recompensa de manos tiernas
bebió de las astillas, y las cestas fueron mi trono
una vez un hombre viejo entró en la zanja
del que habíamos sido tan prevenidos
que nunca saldríamos
cómo podía no saberlo él
cuando yo aún habitaba
en medio de las zanahorias bravías,
una rana saltando detrás de las demás,
me pusieron encima de un furgón,
balanceándome por los canales, me llevaron a casa antes de la tormenta
Tenía una prima asmática de Zwolle
que raramente llegaba
y llevaban solo al ganado
al dique en la carretera, a nuevos pastos
Oersetting: Edith Lomovasky-Goel
*
Janneke Spoelstra
Dam
Where I unexpected find entry
children’s boots hack runnels in the ground
tear open what had silted up
traces need to be revealed
from when I called the yards home base
was nourished by the orchards’ fruit
the soft hands’ bounty
drank from shards, and baskets were my throne
one time an old man walked into the ditch
which we had been so warned about
you’ll never get out!… Lês fierder
Wy diene de krystdagen lekker oer mei al dy snie en izel. Ik moast in IVN-opdracht ôfmeitsje, de beam stie noch en de fûgeltjes bûten taalden lang om let nei de hjouwerflokken. It wie stil yn ’e hûs. Under it tikken op de laptop songen hieltyd fragminten út The Messiah troch myn kop: ‘Surely’ en ‘The prince of peace’. The Messiah wie by ús thús in begrip.
Us mem song fjirtich jier lang by in oratoariumferiening (it COV yn Assen) en se krigen lang net altiten subsydzje foar de útfierings dêr’t dochs djoere solisten en orkestrale begelieding foar ynhierd wurde moast.… Lês fierder
Myn bewustwêzen kaam as in sêft streamke wer yn myn holle. It wie noch swart om my hinne, mar dat kaam om’t ik de eagen ticht hie. Troch in skreefke liet ik stilwei it kâlde ljocht op it netflues falle. Myn linkereach wie hielendal opsetten. De kop bonkte my as waard der allegeduerigen mei in stoarmram tsjin myn efterholle beukt. It ljocht wie mar kwealik te fernearen, mar ik seach in lyts hokje mei heech oan ’e wand in finster. Sa te fernimmen lei ik op in bêd, in wc yn in hoekje mei dêrnjonken in taffeltsje en in stoel. Ik hie genôch films sjoen om te witten wêr’t ik wie, dat ik die gjin muoite om de stielen doar te besykjen.… Lês fierder
hy woe net
achter de pûst
boppe komme:
dus mei de lift
nei flier 20
it wie om’t ik
net leauwe woe
dat er fleane koe
hy soe
dat mei syn sprong bewize
syn prachtsprong
einige op tegels
seach ik wat
wjukwapperjend
omheech kaam
en sûnder groetsjen
yn de fiere loft
ferdwûn… Lês fierder
Redaksjoneel
Dit nûmer fan Ensafh, dat yn de grize wiken nei Alderheljen foarm krige, wurdt no tusken Sint-Steffen en Aldjiersdei by jo besoarge. Net dat it troch dy mankelike tiid fan it jier predestinearre wie, mar it omfiemjende tema kaam as fansels út op ‘weromsjen’.
Lês hjir fierder (pdf)… Lês fierder
Ik seach it yn ’e etalaazje stean doe’t ik, in moannemennich lyn, ris yn Białystok wie. In kleastermop fan in boek, fan in skriuwster mei de namme Olga Tokarczuk, mei de hiele foarkant fol mei in ûnmooglike útwrydske titel. In boek oer in reis troch lannen, talen, wrâldreligys, koe ik ûntsiferje. Moai útjûn; want yn Poalen wurde nije boeken moai útjûn. Nijsgjirrich, mar de jûn foel yn en de boekhannel gie krekt ticht.
Foar’t ik yn it mânske boek blêdzje koe, moatst ik noch even wachtsje. Dat ik kin jo no likegoed wat fertelle oer Białystok en hoe’t ik dêr bedarre wie.… Lês fierder