In tin boekje, krekt 80 siden. Njoggen skriuwers. Fol mei saneamde kulferhalen sa’t it foarkaft ús foarhâldt. Ferhalen foar manlju. Wat moat men jin dêrby foarstelle? Ik hie in hiel oar boekje ferwachte. Flauwichheden oer bazige froulju dy’t de manlju goed ûnder de tomme hâlde. In soad pis- en poepgrappen, in soad seks, faaks noch wat geweld. Stereotype manlju dy’t fan fuotbaljen hâlde, rûch yn ’e bek binne, en wat al net mear.

Mar neat fan dat alles, eins. En dat fûn ik alteast net slim. It binne njoggen hiel ferskillende ferhalen kwa styl, struktuer en tematyk. Soks is fansels logysk mei njoggen ferskillende skriuwers.… Lês fierder

Besprek Bedoarne hannel fan Ferdinand de Jong

Ferdinand de Jong is al lang net mear wei te tinken út de Fryske literatuer. Mei syn fjirde boek Bedoarne hannel komt er werom mei de personaazjes dêr’t wy mei yn ’e kunde kaam binne yn syn earste boek: Guozzeflecht. Bedoarne hannel kin lêzen wurde sûnder Guozzeflecht lêzen te hawwen, mar it is wol noflik dat dien te hawwen. Sa binne de personaazjes gjin frjemden mear en kin men jin folslein op it ferhaal stoarte.

Aukje, de dochter fan Jan syn eks-frou is ûntfierd. De plysje mient dat se as tsienerdochter harren âlden in hak sette wol en dêrom fuort bliuwt.… Lês fierder

Jaap Krol (1970) is sterk, o sa sterk, yn it beskriuwen en yn it trochgrûnjen fan alledeiske minsken yn alledeiske dingen. Dat hat er mear as sjen litten yn de bondel Nûmers, en dat fierder útwurke yn it relaas oer Henk Faber en Mofro yn de roman M/F (2006). Dy gewoane minsken wurde delset yn alledeiske situaasjes, mar ûnderhûdsk spilet der him hiel wat mear ôf as oan de oerflakte dúdlik wurdt. Mei syn nije ferhalebondel, It fûgelgebed, hat er syn eardere wurkwize mear rafinearre en perfeksjonearre. De kop moat der echt by, it is gjin boekje om foar it sliepen efkes oer te eidzjen.… Lês fierder