![logo.ensafh](https://www.ensafh.nl/wp-content/uploads/2013/01/ensafh-logo-website.png)
Redaksjoneel
Dit nûmer begjint mei in nogedicht fan Edwin de Groot:
gjin miste woartelstokken dêr’t noch in leat út omheechsjitte kin
of koppige pitsjes dy’t yn lytste holtsjes ôf sitte te wachtsjen
oant it klimaat in oar gesicht sjen lit
In nogedicht is ek dat fan Anne Heegstra:
Krieën gekjeie, krasse harren leafdeslieten.
Nijsgjirrigens docht harren swijen yn krunen
om’t oer it grint ienlik fjouwer minsken geane.
Mar der is wat dat oangiet mear. Wat Anne Feddema yn it gedicht ‘19717’ fertelt hat ynienen in konneksje mei no en it slagget Hein Jaap Hilarides om syn besprek fan de troch Lubbert Jan de Vries gearstalde bondel mei Amerikaanske outlaw- en beatpoëzij Eigentrieds ôf te sluten mei: ‘Mei it fers it sied wêze yn dizze tiden fan firus.… Lês fierder