Ynienen ferdwynt it skerm fan myn kompjûter. Dat wol sizze, it skerm is der noch, mar troch in oalje-eftich gerdyn fan smoarge reek kin ik neat mear sjen. Sa yn ien kear! Op de taast set ik op de doar fan de ynternetwinkel ta. En mei my de oare klanten. By de doar stiet in apparaat dat sûnder ophâlden de saak folpompt mei dy goare reek. ‘Dengue.’ seit immen tsjin my. New Delhi besiket de luzige lytse mich út te moardzjen, de hiele Asarkan Road ferdwynt yn in mist fan de killer-reek. It is ien fan de twa ferskrikkingen dêr’t ik yn New Delhi mei fan krijen haw: de dengue en de Commonwealth Games.… Lês fierder

‘God is my business,’  knettert it yn myn earen. It komt as in tongerslach út de himmel, dizze earste jûn yn Yangon. Eartiids hie it in oare namme: Rangoon, Birma . It is efkes wenne yn de haadstêd fan de diktatuer. Net dat der oeral militêren te sjen binne, mar je witte, it doocht hjir net. Ynternet wurdt kontrolearre, hotmail is ôfkapt, it is in diktatuer. De militêren binne hjir oan it bewâld.
Nei de ynstallaasje yn in ienfâldige hotelkeamer is it tiid foar in earste Birmeenske hap yn de ytseale fan it hotel. It is hjir allegearre wat oars as oars, ik bedoel de betsjinning bestiet út mannen mei jurken oant de ankels ta.… Lês fierder

Ut de top fan in hege slanke pagoade barste swarte reekwolken nei bûten, se bolderje sa de blauwe loft boppe it sintrum fan Phnom Penh yn. Krekt oankommen yn de keninklike haadstêd fan Kambodja en noch wat mei de fibraasjes yn it liif fan de jet lag sjoch ik nei it wûnder. In pagoade. En dan as fabrykspiip. Dogge se soks hjir op dizze wize? Ik bedoel it kamûflearjen fan in fabrykspiip troch der in pagoade om hinne te bouwen? Pakke se soks hjir sa oan? Wat in respekt foar de omjouwing. Yn in gebou neist de pagoade sit in kloft minsken noflik by elkoar.… Lês fierder

‘Where do you come from?’ Twa moanne reizgje ik troch Yndia en alle dagen krij ik dy frage op ’e nij. Ik wurd der betiden gek fan. ‘From Far Away,’ rop ik en krij as andert: ‘nice country.’ En no bart it wer. Ik sit yn in rickshaw dy’t my nei it sintrum fan Kottayam bringe sil, in stêd earne djip yn it súd westen fan Yndia. Ik bin krekt oankommen nei in reis fan trije oeren mei Yndiaaske passazjiersboat. Op de wâl steane in pear rickshaws, de Yndiaaske helikopter, sa as se hjir dizze taksy op trije tsjillen neame. Dêrmei wol ik nei it sintrum fan Kottayam, mar foar’t ik sit spilet elkenien in stikje toaniel, in soarte fan oarloch oer de priis.… Lês fierder

Hy seach de weach op him takommen, stadich en hieltyd heger. Hy waard der troch meinommen, sa koe er efkes it strân sjen. Boppe op de top fan de weach krolle it wetter in bytsje om, der kamen wite tûfkes op dy’t troch de wyn fuortblaasd waarden. Hjir en dêr leine der wat wite skomplakken op it wetter, hy koe se sa oanreitsje, mar dat die er net. Hy wist dat er syn krêften sparje moast. Neat gjin ûnnedige bewegingen. It strân kaam net tichter by, mar hy dreau ek net fierder ôf. Op de dunen seach er minsken rinne. Lytse popkes.… Lês fierder