It wie in gewoane wurkdei, oant de haad-non fan de katolike skoalle dêr’t ik les jou it lokaal ynkaam en eltsenien nei bûten stjoerde. Dêr krigen we te hearren dat der in grûnskodding west hie, en wat te dwaan yn sa’n situaasje. Gjinien fan de learlingen hie der wat fan fernaam, noch it alarm heard, mar dochs moast it hele protokol neilibbe wurde. Doe’t we werom wiene yn it lokaal, sei ien fan de learlingen tsjin my dat se ûnder it barren oan myn gesicht sjen koe dat ik it net al te serieus naam, en dat sette my oan it tinken.… Lês fierder

It moat ein septimber foarich jier west ha, doe’t ik in pear mails út it heitelân kriich mei de fraach oft we hjir ek lêst hienen fan oerstreamingen. Dêr wie sprake fan op it nijs, mar de tichtste by wie hjir trije oeren wei. De rivier hjirnjonken wie faak mar in lyts streamke, dat myn earste reaksje wie dat se har mar net ûngerêst meitsje moasten want it wetter wie noch fier fuort. Mar soms rint it oars as men ferwachtet.

’t Is in oere as twa as ik de bus útstap en it universiteitsterrein opkuierje. Ik meitsje in praatsje mei de man fan de befeiliging en rin nei it sekretaariaat dêr’t ik yntsjekke moat.… Lês fierder

Sûnt in jier wenje en wurkje ik yn Oaxaca, in grutte stêd yn it suden fan Meksiko. In jier as wat lyn ha ik in skoftsje yn Meksiko studearre, en sa bin ik yn de kunde kaam mei in wyfke dêr, en in jier lyn ha ik besletten it dêr foar ûnbepaalde tiid te besykjen. Dan komt der by in relaasje faak ek in skoanfamylje om ’e hoeke te sjen, en no blykt de helte dêrfan út in mysterieus plak yn ’e bergen te kommen dêr’t eltsenien it hyltyd oer hat, in plak dat trochgeans oantsjut wurdt mei ‘it doarp’. It moat in ôfgelegen plak wêze mei ekstremen, sa no en dan binne der grutte feesten, mar normaal is it in stil plakje mei in protte natuer.… Lês fierder