Nei dizze noch ien ôflevering, dan is it foar de ôfleverings fan ensafh earst fakânsje. Nei dizze ôflevering op 25 juny noch ien en dan pas wer op 17 septimber. Mar de nijsrubriken fan ensafh sille de hiele simmer gewoan trochgean.

De wûndere en prachtige wrâld fan de poëzy. Yn dizze ôflevering twa nije gedichten fan Hiltsje Jongsma (‘leppelje ik letters’) en ien fan Teije Idzardi (‘Sleepnetfiskje oer de boaiem fan myn siele’). Gau lêze.
Dizze kear ek wer in oersetting fan de hân fan Andries Miedema fan in gedicht fan Slauerhoff (‘de tsjeppe froulju dy’t ik mij; / ferdiele meie se myn soldij.’).… Lês fierder

It komt fan de maitiid.

De nije ôflevering fan ensafh is der wer. En der binne noch Fryske skriuwers genôch om sawol libbene en nijsgjirrige ôfleveringen foar ensafhynternet en ensafh op papier te meitsjen. It is sels sa dat der troch dy twa ensafhmedia folle mear publikaasjeromte foar de skriuwers is as in pear jier lyn.

Sa net, soms slacht de panyk dochs even ta, dan tink je, ha wy noch Fryske skriuwers en dichters fan tusken de 20 en 30. Op ’t stuit oppenearje har mar ien twa. Miskien binne der mear mar ensafh merkt dêr de lêste tiid net folle fan.… Lês fierder

Poëzy

De oarspronklike poëzy yn dit nûmer is fan Hindrik Spin en Jacobus Q. Smink.

Spin dichtet:

As is ‘t fjurrige leafde dy’t ik yn dy skroei;
No sykhellest wer frij en mei ik daalk

Smink seit dit:

ik bin ien dy´t ris in stientsje fynt
dat achterlit as tonge fan fjoer

Kollums

Yn syn kollum ‘Ynienen tocht ik it’ skriuwt Skermer: ‘Ik hoech dêr net te farren, want it is dêr net sa as it yntinsivearre byld dat ik yn ’e holle ha.’

Willem Winters hie it even nuver yn ’e holle (‘Der wurdt in soad praat oer minsken dy’t te min nei keunst sjogge, mar kin it ek te folle wêze?’),… Lês fierder

Foaropwurd

Wat in dagen, wat in tiid fan it jier. Keninginnedei ha wy lykwols oerslein en 1 maaie ek, wêr’t it omtinken fan ensafh nei útgiet yn dizze ôflevering binne 4 en 5 maaie, oarloch, ûnderdrukking, de holocaust, frijheid, frede, hoop, mar ús lân bejout him dan noch yn de striid om Nederlânsk-Ynje.

Liet en poëzy

Op dizze ensafh publisearje wy de Mauthausensyklus fan de Grykske komponist Mikis Theodorakis, basearre op de teksten fan de Joadsk-Grykske dichter Iacovos Kambanellis, dy’t de ferskrikkings fan it nazykonsintraasjekamp Mauthausen sels meimakke hat en dat bart yn de útfiering troch de Fryske sjonger Douwe Heeringa fan de troch Baukje Wytsma oersette ferzje fan de syklus.… Lês fierder

Poëzy

Yn dizze ôflevering wer in gedicht fan Ruurdtsje de Haan út har rige gedichten nei wurk fan de graficus E.M. Escher, no it gedicht ‘De grantige djipte’:

‘It aard is it ferskil tusken wurden,
aldergeloks prate fleanende fisken net.
….’

Proaza

Foar it earst draacht Neeltje Bonnema in ferhaal by oan ensafh. It ferhaal oer sparjen, it hyt ‘Der binne grinzen’: ‘Se hie it ding kocht by de Hema. Op in hurde, reade plestik ûndergrûn sit in lange priem. Earst hie se de standert yn it midden fan it buro te stean, de foto fan Wouter fansiden skood.’ Fan Neeltje Bonnema ferskynde yn 2006 de ferhalebondel Rachlan.… Lês fierder

Poëzy

Yn dizze ôflevering fan ensafh wurdt de maitiid ferwolkomme. Dat bart troch it opnimmen fan it gedicht ‘Maityd’ fan dichter Himke de Jong:

‘as in boartlik bokje yn ’e greide
springt de kul
asto him tutsje wolst
mei losse hannen

…’

Jaen hat al wer in item tafoege oan har ‘Fryske rige’, no it geicht ‘Fryslân is gjin lân.’:

‘…
Dat is gjin lân, sei it soantsje fan master
en juf sei dat er gelyk hie; en sûnt dy dei
in libben om deroan te wennen, mar

altyd lân yn myn gedachten: merkelân,
…’

Kollums

Willem Winters wurdt dizze kear beselskippe fan syn libbenspartner Anneke van Renssen.… Lês fierder

De libbensbeam fan de Fryske literatuer:

‘En wêrom moat dat ynstitút dan bliuwe, de Groot? Freegje jo? Wêrom bliuwe? No sjesa, it Sirkwy is net allinne foar de dichters in aardich poadium en fertoan jo keunsten, it is ek in poadium foar NIJE dichters dy’t wat foardragen oanbelanget noch gjin of kwalik fleanoeren makke hawwe. Krekt, de debutanten.’ (Edwin de Groot)

‘Mar fansels bin ik wol besibbe
oan it dei fan in bakker’ (Teije Idzardi)

‘De krokus giet iepen, wis, mar stel jin in massagrêf foar.’ (Piter Boersma)

‘Sa prakkesearjend oer deistige wichtige saken kamen der mear âlde reklamefigueren boppe driuwen dy’t sa wer fertuten dwaan kinne!… Lês fierder