Alwer sa’n tritich jier lyn hold ik ta op Ateliers ’63 yn Haarlim, tsjintwurdich ‘de Ateliers’ yn Amsterdam, boartersplak foar de oanstoarmjende keunstpjutten, de kulturele, byldzjende elite, nó en doe ek al, al fernimst fan hiel wat minsken net in soad mear, sa giet dat. Fan my al, want ik haw in KOLLUM! In miening dy’t der ta docht, dy’t ik mei wurden skilderje ynstee fan ferve. Mar hoe bin ik mei it ferskynsel ‘kollum’ yn ’e kunde kaam?

Dan moat ik ek werom nei myn Haarlimske tiid. Op in stuit, yn tiid en romte, wie ik folslein útpoept.
De subsydzje fan WVC of CRM, dat wit ik net goed mear, dy’t wy as dielnimmers oan Ateliers ’63 krigen, wie skjin op.… Lês fierder

Da, wo du nicht bist, ist das Glück. It plak dêr’t je op dat stuit net tahâlde, dêr no krekt soe it grutte gelok te finen wêze moatte. Yn it Van Goghmuseum yn Amsterdam is op it stuit in eksposysje te sjen fan it wurk, dat Paul Gauguin (1848-1903) en syn skildersmaat Charles Laval (1862-1894) op it eilân Martinique, ien fan ’e Frânske Antillen yn ’e Karaïbyske see, makken yn it jier 1887. Lit ik it mar fuort sizze: dat soart útstallings binne myn paradyskes, de skatkeamers dy’t my lûke om op in reis(ke) te gean. De grutte reizen haw ik faaks wol in bytsje efter my lizzen.… Lês fierder