It moat oars …
God, de barokke
Yn ’e Katedraal
Fan Malaga
Soarget goed
Foar elk minske
Ik sjoch in wûnder
Fia Spaanske byldhoukeunst
De aartsbiskop fan Lima
Makket in sike yndiaan better
Dy’t der by leit as de Krúsling sels
Gleon hantsje derop…klear!
Earst bringt ús Señor sykte
En as in echte Hear:
Nea dea
Gjin sykte mear
Bûten de pûst
Sûnder taal
Hâld ik ho
Op Machu Picchu
Ik sjoch
Bloed, slangen
Sinne …
Viracocha
Betsjoen my
Mei in nij
Skeppingsferhaal… Lês fierder
Piet Grupstra is te gast yn it literêre programma ‘Tusken de wurden’ fan Klaas Looper, de broer fan Bert. Grupstra is dôf, mar syn poëzij is tige filosofysk.
Klik op ‘e foto foar dit yn it moed taastend petear
Reade rieme en in soad pine, hjoed rea moarn dea. Jimme superhelddichter Reade Rimer oan it wurd … de kollumnist hat de gek der mar in bytsje mei, want dat hâldt him noch wat oerein. Ik fiel my earlik sein net werklik geweldich … twa wike lyn krige ik pine yn ’e rjochterearm … earst tocht ik noch dat it fan ’e besite oan ’e sportskoalle kaam … te rûch treend of soks … jo kenne dat wol of net … ik wit neat oer it sportive hâlden en dragen fan ús lêzers … nei in pear dagen kamen der reade plakken en midsiuwske bulten, bongels en blaaskes, fol mei focht dêr’t it wetterpokkefirus tahâldt.… Lês fierder
Der giet hast gjin dei foarby dat der net ien freget: ‘Bist al wat thús yn ’e stêd? Bist ek ûnwennich?’ De earste moannen kaam fuortdaliks myn antwurd: ‘Eh nee juh!’ En dan wie it stil. Gjinien koe him yntinke dat ik net ûnwennich wurde soe fan myn wâldhúske bûten, yn in lyts doarp. Mar as bern opgroeid yn ’e stêd fielde ik my hjir samar thús. Ik rin moarns betiid troch de smelle strjitsjes. Snits wurdt wekker. En by de bakker rûkt it nei bôle. Hearlik.
En earlik, mei de waarmte om my hinne fan in leaf persoan, de drokte fan it ferhúzjen en alles wat dêrnei kaam, hie ik ommers ek gjin tiid om ûnwennich te wurden.… Lês fierder
