(Ek yn Hjir, nr. 4)
‘Zoals ik hier heb geprobeerd aan te geven, bestaat de intrinsieke waarde, de eigenheid zo men wil, van de Friese poëzie daarin, dat zij oplossingen zoekt voor de oppostities tussen traditie en experiment, tussen volkstaal en literaire taal.’ Abe de Vries skriuwt it yn ’e ynlieding fan syn twatalige, yn it foarste plak foar de Nederlânsktalige merk ornearre blomlêzing Het goud op de weg – De Friese poëzie sinds 1880.
Op himsels komt it ferlet om de eigenheid fan ’e Fryske poëzy oan te jaan fansels wei út it idee dat foar it skriuwen fan poëzy yn it Frysk en it oer de grins bringen dêrfan in legitimaasje nedich is en dat dy fûn wurde moat yn hoe’t dy poëzy him ûnderskiedt fan de Nederlânske.… Lês fierder