In Franeker fan ’t iis (de tocht fan 63)
’t Waar de tocht fan ’63, ik waar eenentwintig
Ik sat in militêre dienst en waar stasjoneerd in Nunspeet
Weken trainde ik alle avens, ik reed in Nunspeet myn baantsys
Nooit fan myn leven waar ’k soa sterk, fan honderd rondsys ha ’k gyn werk
De aven foor de tocht overnachte, op ’t Hoekster eand in de Liuwter kazerne
Der sliep ’n groep út Nunspeet, elke militêr die’t de Elfsteden reed
Om acht uur offens most ik starte; ik reed met een út de kazerne
Bij ’t onderbinen op ’t Van Harinxmakanaal waar ’t storvenskoud en ’t woei mâl
Lagen kleren en kranten mosten my wêrme, ’t borst en de klaine man beskerme
De wyn en kou waar ’t minste niet, ’t waar myn maat, hy riek ’n reden kwyt
Na 100 meter sâg ik ’m fallen, hij had fort ’n reden stikken
Ik gâf ’m myn reserveskaats, maar dêr laai-y al weer op ’t iis
Ik gong alleen feerder, en docht waar ik maar start eerder
Soa haal ik de finish nooit, ik hè fursten te feul tiid ferklooid
Naar Sneek, Ylst en Staveren wou ’t nag wel wat avensere
Maar búttenom op ’t Iselmeer sâg ’k de gisel fan de hel de eerste keer
Ik had in ’e hasses om na hús; nag fyftyn kilometer en ’k waar thús
Se saiden, jonge, bist n’t wiis; ik most in Franeker fan ’t iis
Tussen Sloaten en Hindelopen waar ’k al stikken an ’t lopen
Tien sintimeter snee op ’e faart, en waaie, man, ’t had ’n aard
’t Waar niet rije maar klauwe, niet dinke maar deurhouwe
Betiden ston ik stil, en most ik deur alleen op ’e wil
Ik sou in Bolsward komme; ik gong deur, ’t kon my niks ferdomme
De meesten stapten hier ôf, se hadden halfweg fan de hel genôg
Naar Harlingen waar ’t meer lope as rije, hier kwam de wyn nag fan sijen
Naar Franeker toe ha ’k de wyn in ’e kop, en ’t skoat foor gyn meter op
Ik kin ’t nag soa foor de geest krije: om ’e bocht lope of ’n stikky rije
Om fier uur kwam ik in Franeker an; dêr froegen se wat bistou fan plan?… Lês fierder
