
Oan ’e ein fan ’e middei, noch even foar’t it echt tsjuster wêze soe, siet ik klear foar it grutte rút. In noflike stoel, fierker by de hân, termoskanne kofje yn it finsterbank, mei in stik koeke. Ik hie de tellist earder al fan de fûgeltelsite delhelle, en foar de wissichheid hie ik de fûgelgids foar de al as net ynvasive eksoaten en oare ûnbekenden derneist te lizzen. En, net ûnbelangryk, in intensiederswekker om hiel krekt in healoere by te hâlden. It koe mar oangean! It storeinde nochal wat en de wyn spile net swak by, wat soe dat betsjutte foar de tellerij?… Lês fierder