as bart der nachts neat,
is der oerdeis in oseaan
fan ferfeling en tiid, ja
eigen baas is wat der mei giet
mar lis dat mar ris út
oan ien dy’t te stûf foar god
arbeidet, foar it slyk
fan d’ ierde en de hege dyk
nei de nijsgjirrige nacht
earst kofje en krante, in ein
iisbeare mei de kop foardel
dan de dyk út mei fier
de holle heechop de wyk yn
en winkelje, mei fan god… Lês fierder
Alles feroaret. Op ‘e nij begjinne
Kinsto mei de lêste snik.
Mar wat barde, is bard. En it wetter
Datst yn ‘e wyn jittest, kinsto
Der net mear út wei skinke.
Wat barde, is bard. It wetter
Datsto yn ‘e wyn jittest, kinsto
Der net mear út wei skinke. Mar
Alles feroaret. Op ‘e nij begjinne
Kinsto mei de lêste snik.
Oersetting: Jacobus Q. Smink
Alles…
Alles wandelt sich. Neu beginnen
Kannst du mit dem letzten Atemzug.
Aber was geschehen, ist geschehen. Und das Wasser
Das du in den Wein gossest, kannst du
Nicht mehr herausschütten.
Was geschehen, ist geschehen.… Lês fierder
en tink ris nei oer de fraach
hoe’t it kaam
ha gjin sinnich idee betrape
yn it kolossale brein
fansels lis my der by del
om persoanlike frede
woe noch wol kwyt oars
wat it gefal is… Lês fierder
Lesjaan sûnder learlingen
Skriuwe sûnder eare
Is dreech.
It is moai, om moarns fuort te gean
Mei de farsk beskreaune siden
Nei de wachtsjende printer, oer de gûnzjende merk
Dêr’t se fleis ferkeapje en ark
Do ferkeapest sinnen.
De fuorman hat hurd riden
Hy hat net brea-iten
Elke bocht wie in risiko
Hy komt hastich troch de doar
Dy’t er ophelje woe
Is al ôfreizge.
Dêr sprekt er, nei wa’t nimmen harket:
Hy praat te lûd
Hy werhellet him
Hy fertelt leagens
Hy wurdt net ferbettere.
Über das Lehren ohne Schüler
Lehren ohne Schüler
Schreiben ohne Ruhm
Ist schwer.… Lês fierder
op it ljochtgriene stikelmeande boerehiem
achttjin houtbulten te lizzen
trije boekbarjes oan barrels, seis skammels
& foar nustje netsjese fytsefriiks
ruske eide & wytferve ploege yn ’e bleek
& de boer, de wjukkelskrik
yn in fealblau daf-trucksoveral
mei heakuil opbolle op ’e griene sitbank
foar mei in ferblikke oranje hoed op
fan ien of oar jeropeesk sport-fest-
spektakel, wat neat om nix wurde koe
& al feestfierd ear’t ien bear made in born
as ferdronken bollekokeallen leine
de keale neten al gear yn ’e bak oan ’e dyk
gjin keine faam noch feint der nei tale woe
it wol mar min ferkeapje nowadays… Lês fierder
Horizon
Zonsondergangen die vergaan raken
in de stilte van dagen, waarin ik
niet te vinden was.
Nergens een horizon te verkennen.
Nergens een plek waar ik de hoogte
van de zon kan contempleren.
Maar de tijd roept me en ik moet
Gaan. Daar ergens zijn er nog
bronnen. Soms een brandende kaars
op mijn nachtkastje. En ik daar, met
mijn ogen open tot mijn dromen me
vervoeren naar een andere tijd.
De nacht is zacht en ik word omarmd
door m’n lakens. Ik lig fijn, maar
mijn dromen nemen soms wendingen
van angst. Nachtmerries die me doen
zweten. Terwijl ik soms zucht en
verbaal noch actief kan zijn.… Lês fierder
Jûns seit in natuerkundige op tillevyzje
dat it ek mûlk is dat it hielal op in dei
net langer oanwinne sil, mar stadich, gystener
as it ljocht, gearslaan sil. Yn dat gefal
soene der nei ús noch triljoenen hielallen
ûntstean kinne en hingje we no inkeld mar
ûnderoan in stambeam fan universa. Tink dy yn
datst dysels inkeld fuortplantsje kinst
troch net mear te bestean.
Moarns, hoenear’t ik by ’t begjin
fan in dei sjoch hoe’t ik op ’e nij begûn bin
mei sykheljen, ferlykje ik dit hinne en werjen
fan stjerren mei myn op en del
geande boarsten, mei de antinne fan
in radio, dy’tst sûnder doel út en yn
triuwen bliuwe kinst en dêrnei,
foarearst myn meast slagge prikken,
mei in seenettel.… Lês fierder