Syds Wiersma

Donna Ynkognita

logo.ensafh

 

I

De strjitte rint leech. It feest giet fierder
yn in pakhús op ’e hoeke. Hy lûkt
my mei, as wit er hiel goed wa’t er
yn ’e hûs hellet. Elkoar krekt moete
yn in frjemd dielde taal. In smelle trep
omheech. Kroanluchters yn in útwenne
boppeseal. Unbekenden tsjin it rút
sjogge net op út reek en drank. In feest
hjir blykber faker fierd. Hy wiist my
in lege stoel by it trepsgat en rint
noch lûder bearend nei it midden ta.
Dan sjoch ik har. Se hinget mei in freondin
djip achter yn ’e romte op in bank.
Se fingertutet ferheard, trochtrape moai
yn read katoen.… Lês fierder

Syds Wiersma

Lytse apology foar de ‘nuvere’ ôfbrekking

logo.ensafh

Yn syn besprek fan myn fan ’t simmer ferskynde dichtbondel Raffelwjok – ‘Byldrike ympresjes mei foarmferlet’ (Friesch Dagblad, 15 oktober 2016) – komt Abe de Vries ta de konklúzje dat de bondel oan krêft wûn hie, as ik mear omtinken oan foarm en technyk jûn hie. No fyn ik krityk prima – elk syn smaak, elk syn oardiel -, mar as de resinsint sa’n konklúzje lûkt wylst er it wichtichste foarmelemint yn de bondel oer de holle sjocht, dan is der dochs reden om mei in replyk te kommen. Ik die dêrom in post op Facebook en ferfolgens ûntstie der in koarte, ynhâldlike diskusje tusken Abe en my.Lês fierder

Syds Wiersma

Pie Jesu

logo.ensafh

út it Requiem fan Fauré

Hoe kin it earme bern sa de rein
fan snein te middei wêze?
Drippen lûke banen oer it rút
foar it lân dat oan ’t fersûpen is.
En dit is paradyslike muzyk?
De treast dan dat
leafde komt as it tekoart
de wurge wetters iepenteart
nei in adagio
foar, foar wat.… Lês fierder

Syds Wiersma

Et lux perpetua

logo.ensafh

Op ’e kusten fan de Middelsee
stekke B., J., B. en W.
de toer út de beammen,
fingerje it hegere
gjin idee
wêr’t de himel syn kitel hat.

De loft allinnich al
is hjir sa godlik grut
dat God wurdt reed, kuilbult, jarrekolk,
molkrobot, do.

D. begrypt
dat soks as in sipel
noch it bêste antwurd is:

healwize mantra

hasto my skyl op skyl
it ljocht yn
keard.… Lês fierder

Syds Wiersma

Krúspunt

logo.ensafh

Ik stean foar it rút en sjoch dy
foar my út in wrâld oer stekken.
Shirt fan krekt meand grien, wyn
yn ‘e rôk, giest foar grânzjend
ûngeduld fan auto’s lâns nei wêr’t
men inkeld krûpend komme kin
en bekoarre wei komt. Ik wol dy
roppe, leau myn eigen stimme net,
mar likemin de trage reedlikheid
dy’t seit dy gean te litten. Ferdwynst,
ferkear lûkt op. Ik sms in feale
blyk fan wêr’t it hjir om giet. … Lês fierder

Syds Wiersma

Deadesankje

logo.ensafh

der komt in dei dan brek ik út
dit liif, dan fal ik net werom
as in gleone kat
yn ’e nacht
mar hâld ta by de âlde
timpel fan de siel

wyt myn leave hûd
gjin noed myn faam
ik bin net wei
ik bliuw dy kommende benei
de dea is mar in daam
in saak fan even oer de hikke
hingje en it lân oer dikerje… Lês fierder