Dêr lei de skilder lekker te koesen, midden yn ’e bosk, op in iepen plak tusken it hege griene gers en fears. De man hie, dat koenen je sa sjen, mar in daaldersk plakje útsocht om ‘en plein air’, yn ’e frije natoer, te skilderjen. Der wie nammers gjin mis op dát it in skilder wie. De man hie syn palet en pinsielen tsjin in skilderskistje yn it gers setten. In opfâldber stuoltsje stie rjochtsûnder yn byld.
Soe er al wat makke ha, in akwarel of in stúdzje yn oaljeferve?. Dat foel net te sizzen. It skilderskistje stie mei de binnenkant fan it deksel iepen, nei de fredich sliepende jonge man takeard.… Lês fierder