Friedrich Hölderlin, Piter Boersma

Sinneûndergong / Sonnenuntergang

logo.ensafh

 

Sinneûndergong

Wêr bisto? Dronken skimert de siele my
Fan al dyn sillichheden; want krektlyn is ’t,
Dat ik fernaam, hoe’t, gouden toanen
ryk, it sa hearlike sinnefeintsje

Syn jûnich liet op himelske liere puond’;
En rûnom klonk it fan bosk en hichte nei.
Dochs fier is er nei fromme folken,
Dy’t him noch earje, syn wegen gongen.

Oersetting: Piter Boersma

*

Sonnenuntergang

Wo bist du? trunken dämmert die Seele mir
Von aller deiner Wonne; denn eben ists,
Daß ich gelauscht, wie, goldner Töne
Voll, der entzückende Sonnenjüngling

Sein Abendlied auf himmlischer Leier spielt’;
Es tönten rings die Wälder und Hügel nach.… Lês fierder

Friedrich Hölderlin, Piter Boersma

Byfal fan minsken / Menschenbeifall

logo.ensafh

 

Byfal fan minsken

Is net hillich myn hert, moaier fan libben fol,
Sûnt ik leavje? Wêrom achten dochs jim my mear,
Doe’t ik grutsker en wylder,
Wurderiker en leger wie?

Och! De kliber foldocht, wat foar it merkplein doocht,
En de feint hat allinne heech dy’t har macht brûke;
Oan it godlike leaut dochs
Inkeld ien, dy’t it sels ek is.

Oersetting:Piter Boersma

Menschenbeifall

Ist nicht heilig mein Herz, schöneren Lebens voll,
Seit ich liebe? Warum achtetet ihr mich mehr,
Da ich stolzer und wilder,
Wortereicher und leerer war?

Ach! Der Menge gefällt, was auf dem Marktplatz taugt,
Und es ehret der Knecht nur den Gewaltsamen;
An das Göttliche glauben
Die allein, die es selber sind.… Lês fierder

Piter Boersma

Molwrot 33 (it lêste)

logo.ensafh

 

Feuilleton

33

Se joegen har del op in terras oan it plein by de Grutte Tjerke en namen beide in bierke.
‘Ik ha nea witte wollen,’ sei Seleina, ‘wat der letter yn ’e kranten stien hat.’
‘Nei de earste opskuor allinne mar koart dat der gjin spoaren fûn wiene. Dêrnei in pear kear dat de polysje noch gjin fertochte op it each hie en by eintsjebeslút, dat it sykjen nei de dieder op in sêft sin set wie.’
‘Ha der nea spekulaasjes west?’
‘Fansels wol. En der kaam ek praat dat er net fan famkes ôfbliuwe koe. Mar it is deablet.’… Lês fierder

Piter Boersma

Molwrot 32

logo.ensafh

Feuilleton

32

Se rieden de oare moarns, sa as se ek kommen wiene, oer Mechelen nei de N278 ta. De hinnereis wiene se oer Valkenburg riden, no sloegen se de rjochting fan Maastricht yn. Catrinus woe har noch de Maas boppe Maastricht sjen litte.
‘Yn dy hoeke komt in mins noait. Ik bin der in pear jier lyn in kear lâns riden, oer Borgharen, Itteren, Geulle oan de Maas, Elsloo, Stein en Meers en by Urmond bin ik doe de A2 opgongen,’ hie er sein.
It hie Seleina wol goed west.
‘It is mar in idee,’ sei er, no’t se rieden.… Lês fierder

Friedrich Hölderlin, Piter Boersma

De koartens / Die Kürze

logo.ensafh

De koartens

‘Wêrom bisto sa koart? hâldsto, as earder, dan
No net mear fan it liet? Do fûnst, as feintsje, dochs,
Yn de dagen fan hope
Asto songste, de ein wol nea!’

As myn lok is myn liet. – Wolsto yn ’t jûnich read
Bliid dy baaie? Ferdwûn is ’t, en de ierde kâld,
En de fûgel fan nachts tiid
Is in lêst foar de eagen dy.

Oersetting: Piter Boersma

Die Kürze

‘Warum bist du so kurz? liebst du, wie vormals, denn
Nun nicht mehr den Gesang? fandst du, als Jüngling, doch
In den Tagen der Hoffnung,
Wenn du sangest, das Ende nie!«… Lês fierder