Feuilleton

31

It wie harren twadde dei yn Epen, dêr’t se útfanhuzen yn herberch de Smidse oan ’e súdkant fan it doarp, in âld, ienfâldich hotel mei keamers sûnder fasiliteiten. It stie op ’e skeante fan it Geuldal, sadatst fan it terras ôf in moai útsjoch hiest. Troch de beammen en it weagjende lânskip seachst de Geul dêrwei trouwens net, no ja, flakby skimere der wat fan tusken de beammen troch dêr’t er even nêst de dyk streamde. Catrinus kaam der alle jierren in pear kear en hie der op oanstien dat se dêr no ek tegearre in keamer nimme soene.… Lês fierder

Feuilleton

30

Seleina skille mei Alexander.
‘It is fierwei it bêste datst weromgiest.’
‘Wat bedoelst?’
‘Nei Belgrado.’
‘En it skoft mei dy mar beskôgje as in yntermezzo?’
‘Wêrom net?’
‘Dat befrediget my net.’
‘Op Peaske-eilân ha ik dy rêde moatten. It is net feilich genôch mei dy.’
‘Ik gean net werom, alteast net op sa’n wize. Ik ha foar dy ien fermoarde. Wy komme net mear los faninoar. Ik fertrou dy en do fertroust my.’
‘Dan bliuwsto yn Parys en sykje ik dy dêr wol op. Wy sjogge it in skoftke oan.’
Nei it telefoanpetear stelde Alexander foar himsels fêst, dat er, sa’t er al tocht, net mear feilich wie foar Seleina.… Lês fierder

Feuilleton

29

Se rieden de oare moarns earst nei Wimereux om it grêf fan John McCrae te besjen. It die bliken dat achteroan op it tsjerkhôf in Gemene Best-seksje wie. Dêr lei er. Sa as alle oare grêven hie er in lizzende stien. Seleina murk dat op en Alexander tocht dat it wie om ’e sânige grûn. Wimereux lei op ’e dunerige. It tsjerkhôf rûn skean ôf. Op ’e stien stie ‘Lieutenant Colonel / J. McCrae / Cap. Army Medical Corps / 28th january 1918.’ Boppe de tekst wie in krús beitele en derûnder yn in medaljon yn basreliëf in esdoarnblêd, it symboal yn de Kanadeeske flagge.… Lês fierder

Feuilleton

28

Paul krige it tema fan de irony wer op.
‘Jimme ha se noch net sjoen, tink, de klaproazen.’
‘Nee, hoesa?’ sei Seleina, ‘o ja, ik ha der ris fan heard. It hat mei de oarloch te krijen. Mar fertel.’
‘It is it symboal fan oantinken foar de soldaten dy’t fallen binne yn de earste wrâldoarloch, dat Ieper is der fan ferjûn.’
‘Mar wat hat dat mei irony te meitsjen?’
‘Yn wat moai is sit irony bewuolle, of miskien kin men better sizze, it ropt irony op. Alteast by my wurket it faak wol sa.’
‘Hoesa, de klaproas?’ sei Alexander.… Lês fierder