![logo.ensafh](https://www.ensafh.nl/wp-content/uploads/2013/01/ensafh-logo-website.png)
Oe nee, ik soe nea ‘noait’ skriuwe. Ik griis ek fan ‘nergens’ yn skreaun Frysk, en fan ‘yts’, sûnt ik ûntduts dat der ‘(n)earne’, ‘(n)eat’ en ‘(n)ea’ binne. Mar tefolle ‘(n)immen’ heart dan wer as geefmakke Hollânsk: ‘ien’ en ‘gjin ien’ binne as pronomina folle Frysker ommers. ‘Gebeure?’, nee: ‘barre’. En ja, ik bin sa’n ien dy’t stoef ‘hja’ skriuwe wol, ek al seit njonkenlytsen eltsenien ‘sy’ of ‘sij’ (iksels allyksa). Ien dy’t tsjin de wyn fan ’e taalferoaring yn ‘hokker’ sizze woe (mar dochs net altyd docht), en tagelyk ‘wannear’ mar net ynruilet foar ‘hoenear’. Salang’t minsken de ‘-sk’ mar net fuortlitte yn ‘minsk(e)’ en ‘Nederlânsk’, want dan is wier de ein fan it Frysk yn sicht!… Lês fierder