Ynienen wiene der fan ’t hjerst de stickers. Op Ljouwerter lantearnepeallen en jiskebakken seachst dy oranje moannen mei it profyl fan in gûlende wolf. It Beest fan de Westereen kaam deroan.

Fryske horror, djip út ’e dûnkere Wâlden, bluodderich en blastich. Jo resensint lies dizze roman op in tsjustere hjerstjûn, yn de trein nei Grins, dy’t by in ferlitten Kûkherne lâns gisele. Krekt dêr, op in sodzige kemping op Kûkherne, spilet ien fan de aaklike kaaisênes fan It Beest him ôf.

Ate Grypstra (*1973) syn Beest fan de Westereen is in boek dat him op minstens trije nivo’s lêze lit. Foar de ien is it moai grouwélich horrorferhaal.… Lês fierder

Durk van der Ploeg syn resintste histoaryske roman, De kjeld fan it noarden (2010), is it ferslach fan in heroyske reis oer de iisflakten fan Grienlân, en tagelyk in boek oer in puberjonge dy’t omrint mei in beskamsum geheim. It is de skriuwer slagge om de twa syktochten, de iene yn in rûge, kâlde bûtenwrâld nei in feilige thúsreis, de oare yn de haadpersoan syn fertizende binnenwrâld ta in boeiende ienheid te kombinearjen. De kjeld fan it noarden is boppedat in boek dat uterlik tige goed fersoarge is.

It histoaryske ferhaal dêr’t De kjeld fan it noarden oer giet, is dat fan ’e reis fan de Harlingen.… Lês fierder