Se hie it ding kocht by de Hema. Op in hurde, reade plastyk ûndergrûn sit in lange priem. Earst hie se de standert yn it midden fan it buro stean, de foto fan Wouter fansiden skood.
Sa yn it midden wie miskien dochs te opfallend, krekt as soe dy priem it wichtichste wêze. En dat wie net sa, of leaver sa moast it net lykje. En it wie ek net sa, it wurk, dêr gie it om. Se hie der rjocht op. It wie der by ynbegrepen, it stie goed yn de funksjeomskriuwing. Dêr hie se goed op lette moatten, wat der krekt stie yn dy omskriuwing.… Lês fierder