![logo.ensafh](https://www.ensafh.nl/wp-content/uploads/2013/01/ensafh-logo-website.png)
Mearkelân,
troch it sjochglês
stiet de faam yn al har pracht
har hier yn in gerdyn fan sulveren rein,
har sêfte hûd gloedzjend yn it ferskûle ljocht.
in twingende koarts stiicht
as de feint ferskillende manieren besiket
har yn it unthâld op te lûken
wylst er himsels yn it ferhaal skriuwt.
earme jonge dûm “útsinnich” yn syn dilemma, hy wit,
dat dit gjin maklike ferlieding wêze sil
hoe glindich driuwend syn langst opkomt
as er dernei langet om de selsopleine ûnthâlding fan ús heldinne te beëinigjen
hite moarnsmûklaach yn novimber
en ús ynkringer hat ús faam ferliede
mei waarme tuten swieter as ryp fruit
in wyldens beweecht der yn de bloedbaan
no ûndersiket er stadich en leaflik har ûnoantaaste lichem
as se ûnder syn delikate slaggen huveret
en triljend omheechkomt, om nei in koartseftige hichte te stigen
in skronfelich rige oan de himel
dêr’t dompige hoekjes súntsjes yn fokus komme
en ferspije om har gean te litten,
dan riert de passy, stadich yn syn djipten
no priuwt er har geheimen, dielt har wille.… Lês fierder