Der binne dagen dan drink ik net. Mar yn novimber yn de dunen is de widdo Joustra gewoan medisinaal. Sels as it sa hurd reinde dat ik dweiltrochwiet waard en jûns in droege ûnderbroek oandwaan moast, bin ik noait ferkâlden wurden. Myn jas is wol in waxcoat mar yn ’e dunen is der altyd wyn, en dy jas waait omheech. Hjerstmis hat eltse dúnman ferlet fan in goede slok.

As de widdo der ek yn fan dy lytse fleskjes west hie, sa as oare drank, wie it faaks oars gien. Mar de widdo is tradisjoneel en der hâld ik fan. Sy is der allinne yn literflessen.… Lês fierder