De jûn hie joalich west, mar by de grins begûn it gemiter.
Hy folge by freonen it fuotbaljen, smookte en sûpte wat mar net yn’t mâle; foaral gekjeie mei wurden, langút. De wrâld wat omkeare.
Yn ’e iere moarn wie er ôfset foar syn misje, no hast fjirtich jier lyn. In poepesintsje lake him ta. It âlde keverke, mei sa’n lyts efterrút, rûn poerbêst. Krekt as it hielal skynde it libben him ûneinich. Mar Nije Skâns foarby waard er keard.
De Dútske dûanelju bearden dat er útstappe moast. Hja skoden it folksweintsje út it sicht wylst him alle spullen ôfnommen waarden.… Lês fierder
Kabouters yn Kopenhagen
Reagearje