As ik myn libben ris oereidzje, sa oan de ein fan it jier, is der net folle bard dêr’t ik spyt fan ha. Ik bin kristlik grutbrocht en ha altiten libbe sa’t in kristen libje moat, dat wol sizze gehoarsum wêze oan de Heare, deugdsum wêze tsjinoer de meiminske en net materialistysk. Dat gong my yn it generaal net min ôf, al sis ik it sels. Mar der is ien ding út it ferline dat my noch altiten dwerssit.
It barde yn in winter earne healwei de jierren santich. Ik wie in teener en gong lykas alle grifformearde jonges en famkes ien kear yn de wike op freedtejûn nei kattegisaasje.… Lês fierder