‘Om it geefste Frysk te hearren moatst in oerke op it Halbertsmaplein yn Grou stean,’ sei Master Piter. Dat hearde al wat selsbeflekkend, want Master Piter kaam fan Grou. Mar wa wie ik om him tsjin te sprekken; in skruten Hollânsk famke dat sa graach dielnimme woe oan de Fryske doarpsidylle. Ik sûge de taal op. Yn Grou is it blykber op syn bêst. It Frysk.

It waait en it reint en it is moandei. Of wolle de bruorren Halbertsma my straffe dat ik de wurden fan Master Piter noait opfolge ha? Yn fiifentweintich jier is harren plein al wat feroare.… Lês fierder