It wie sa hjit as brij yn it stedsje by de rivier. Elske en ik hienen even ús nocht fan it omdangeljen en hienen nei lang sykjen foar in Konditorei in plakje ûnder in parasol fûn.
Toeristen yn alle soarten en maten flanteren deun foar ús lâns, manlju mei bleate skonken dy’t hierrich út fierste lange koarte broeken stutsen, froulju mei skommeljende efterwurken en  amper bedutsen boezems, dy’t meidûnsen yn it ritme fan it flanearjen.
‘Dêr soe ’k wol krekt eefkes mei dy sjen wolle,’ sei Elske, doe’t wy troch de appeltaart hinne wienen en it kantsje kofje ek leech wie.… Lês fierder

Ik hie it bist al in moai skoft op ’e kuer, ik wist sa stadichoan wêr’t er de loop hie en it plak dêr’t er meastal hinne gie te drinken. Wiken hie ’k op dizze âldfader rûn en him hoeden observearre. Ik koe him hast like goed as myn wiif Joukje en dat sei wat. En no sa…
Fan ’e moarn soe ’t heve. De dage wie amper oan ’e loft doe’t ik hoeden fan ’t bêd skode. Gjin drokte, Joukje hoegde it net te fernimmen. Hja soe wer gâns beswieren op it aljemint bringe, dat it foar in man op jierren en benammen foar de rimmetyk in min ding wie om foar dei en dage yn it fjild om te spanen, dat men dêr ek noch oare krupsjes opdwaan koe en it slimste fan alles: de kâns dat der wer plysjes oan ’e doar komme soenen.… Lês fierder