Jenny Veenstra

Dänen lügen nicht

logo.ensafh

Doe’t de freed yn in sneon feroare en syn hert noch tikke, besleat Karl-Werner Zweimann dat er fan no ôf in Deen wie.

‘Dänen lügen nicht,’ sei it ferske en Karl-Werner leaude graach oan ferskes.

‘Ich bin ein Dansk,’ seid er tsjin himsels. It hearde him al o sa fertroud yn ‘e earen. Wa woe no lid wêze fan dat poepefolk mei syn Nazi-ferline, as er yn syn djipste wêzen Deen wie? Net ien by syn rjocht ferstân, doch? Karl-Werner gong foar de spegel stean en helle de hân troch syn readblond prúkje hier. Eins nuver dat er syn Deensk-wêzen net earder beseft hie.… Lês fierder

Jenny Veenstra

Dänen lügen nicht

logo.ensafh

Doe’t de freed yn in sneon feroare en syn hert noch tikke, besleat Karl-Werner Zweimann dat er fan no ôf in Deen wie.

‘Dänen lügen nicht,’ sei it ferske en Karl-Werner leaude graach oan ferskes.

‘Ich bin ein Dansk,’ seid er tsjin himsels. It hearde him al o sa fertroud yn ‘e earen. Wa woe no lid wêze fan dat poepefolk mei syn Nazi-ferline, as er yn syn djipste wêzen Deen wie? Net ien by syn rjocht ferstân, doch? Karl-Werner gong foar de spegel stean en helle de hân troch syn readblond prúkje hier. Eins nuver dat er syn Deensk-wêzen net earder beseft hie.… Lês fierder

Jenny Veenstra

It Reade Paad

logo.ensafh

Sjochst it reade paad foar dy?
Kronkeljend tusken de grutte blêden
en de grouwe beammen fan in gruwelbosk?
Sjochst dy man, of nee, dy jonge,
sjochst dy jonge mei de strakke lippen?
Read is it paad dat foar him leit,
swart binne de blêden en beammen fan it bosk
en neist him rint in bleek famke, of nee, in frou
mei de hân yn ‘e bûse.
Wat wolsto, freget de man, of nee, de jonge.
Wat wolsto hie it famke, of nee, de frou sa faak frege.
Wat wolsto, raast er út en hy draaft.
De jonge draaft draaft draaft oer it reade paad,
fljocht hurd planten foarby, strûken foarby, beammen foarby,
snijt hurde lianen fuort, snijt taaie tûken fuort, snijt beamblêden fuort
hymjend, achter de pûst
en stapt mei wurge fuotten
wer fierder
oer it reade paad.… Lês fierder