Yn ’e gleon fan in Fenisyske sinne
de kust dy’t Europa gean seach
dûnsje famkes yn koarte rokjes
bûnzjende boarsten harren fûken

besykje brúnboarstige bollen
troch druven te dronken
de bút dochs fergees
de sloepen yn te lûken

Yn ’t ljocht fan de safolste moanne
Op ivich iensume rotsen
wikselje grize basten
nei arakbesnjitte nachten
seewier en âlde bôle mei
dûnsjende sulveren dolken… Lês fierder