Opdroege triennen

Fansels wie eartiids net alles better,
alles kaam folle letter pas.

Wy hiene it net breed mar der wie djipgong
yn iten en tinken. Wat wy net ieten
tochten wy derby eltse kear op ’e nij.
It ûnútputlik djip ferdronken keal
wer slachte en bret mei fleiskrûden.

Opdroege triennen ieten wy,
as piken om ’e nocht bret hiene,
mei aaien dy’t wer net útkommen wiene,
sean somtiden ek bakt.

It wiene tiden dêr’t men
gjin besef mear fan hat.
Wannear’t se opholden binne, wit ik
net. It wiene fan dy dagen
dêr’t men midden yn siet of men stie
der bûten en fernuvere jin der oer.… Lês fierder