foar Pizzi
Blommetún
Wetter rint bylâns in brêge deroer
hjir is it krúspunt fan namleaze wegen
Beweech net hastich of breinroer
in hoeke tún leit der omlegen
In feint beswit fan gang en stowen
stiet stil ynienen stiif en rjucht
sjocht kleuren lang hier wiuwen
Blommen earste oanset ta frucht
Thúskaam soalt er de fyts yn ’t hok
in wielde blommen hat er krigen
Plukguod neamde se it en tige
by tige syn namme wat in lok
When in 1993 the Frisian poet Tsjêbbe Hettinga appeared on stage during the Book Fair in Frankfurt, Germany, he caused a kind of shock to the audience by reciting, or rather by sing-saying, some of his poems. Although practically no one in the listening crowd understood a word—even the Dutch don’t know Frisian—they were greatly moved by the airs of the unknown poet. No language barrier existed anymore. The people were caught up by the deeper layers of the poetry: the vocals and consonants, the syllables, the melody, the colour, by all of which they could create their own images. Triumph of the archaic, victory of the oral.… Lês fierder
Reiden sjocht de rider net stean
Lang en folle is syn blik foardel
Iis sjocht er redens fan syn maten
Fier it Sibearysk mearke de stêd.
Roeiers binne ûnderweis
Silers, swimmers, bern op planken
Ynpakt fan de folle reidbosken
Moudewolkens hingje oer de merkestêd.
Rydboskjend stean minsken yn ’e wâl
Hiel it ein troch Parregea
Toppen reid waaie prikjes út
Boatsjes sliepe mank de skossen.
Tydromte autodyk op stêd oan
Winteling fan tuorren sjoch ik wer
Tinkend oan Boalsert ûnder stoom
Skrast in peloton op ’e bolwurken ôf.
By de herberch dêr’t ik dûnsjen learde
Giet it lofts oerside stap en slút
Sinne blikkeret op ’e swurden;
Jeen as earste by de Blauwpoarte
Rinkelet mei de ploech foarby de stien
Stien foar harren dy’t dêr foelen.… Lês fierder